Prowadząc księgi rachunkowe jednostka gospodarcza zobligowana jest stosować obowiązujące przepisy a co za tym idzie stosować przyjęte w rachunkowości zasady.
zasada rzetelnego i jasnego (wiarygodnego) obrazu [true and fair view] – art. 4 ust. 1 i 2 UoR
Jednostki obowiązane są stosować określone ustawą zasady rachunkowości, rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy.
W celu prawidłowego realizowania zasady rzetelnego i jasnego obrazu konieczne jest:
- prowadzenie bieżącej ewidencji operacji gospodarczych w sposób, który zagwarantuje rzetelne, prawidłowe i kompletne ich ujęcie,
- dokonywanie zapisów księgowych zgodnie z porządkiem chronologicznym (tj. według dat) i systematycznym (tj. według kont bilansowych i wynikowych),
- udokumentowanie zapisów.
zasada wyższości treści ekonomicznej nad formą (art. 7 ust. 2 UoR)
rzetelnie sporządzone sprawozdanie finansowe powinno odzwierciedlać istotę rzeczywistości ekonomicznej, a nie jedynie sam status prawny. Wymaga to od księgowych odwoływania się do rynkowego zdrowego rozsądku, logicznego myślenia oraz oceny ewidencjonowanych zdarzeń, a nie jedynie stosowanie mechanicznego stosowania reguł.
zasada istotności (art. 4 ust. 4 i art. 8 UoR)
dokonując wyboru rozwiązań dopuszczonych ustawą i dostosowując je do potrzeb jednostki, należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych do oceny sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, przy zachowaniu zasady ostrożności. Dodatkowo jednostka może w ramach przyjętej polityki rachunkowości stosować uproszczenia, pod warunkiem, że nie prowadzi to do zniekształcenia prawdziwego i wiernego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Przykładem uproszczenia może być stosowanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego zgodnie z obowiązującymi przepisami.
zasada kontynuacji działalności (art. 5 ust. 2 UoR)
wskazuje, że przyjmuje się założenie, że jednostka będzie kontynuowała działalność w dającej się przewidzieć przyszłości w niezmniejszonym istotnie zakresie – co najmniej rok od dnia bilansowego.
zasada ciągłości (art. 5 ust. 1 UoR)
wskazuje, że przedsiębiorstwo powinno w sposób ciągły stosować przyjętą politykę rachunkowości. Oznacza to, że w ten sam sposób powinna grupować operacje gospodarcze, wyceniać składniki bilansu, ustalać wynik finansowy a także sporządzać sprawozdania finansowe w kolejnych po sobie latach, aby zachować porównywalność danych.
zasada memoriału (art. 6 ust. 1 UoR)
zobowiązuje jednostkę do ujęcia w księgach rachunkowych wszystkich osiągniętych i przypadających na jej rzecz przychodów i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty lub momentu wpływu środków pieniężnych.
zasada współmierności (art. 6 ust. 2 UoR)
do zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów lub pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczane będą koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.
zasada ostrożności (art. 7 ust. 1 i 2 UoR)
według tej zasady należy wyceniać aktywa i przychody na dzień bilansowy według możliwie najniższych wartości, zaś zobowiązania i koszty wykazuje się w możliwie najwyższych wartościach tak, aby nie doprowadzić do zniekształcenia wyniku finansowego.
zasada zakazu kompensat (art. 7 ust. 3 UoR)
zgodnie z tą zasadą wartość poszczególnych składników aktywów i pasywów oraz przychodów i związanych z nimi kosztów w sprawozdaniu finansowym nie może być dowolnie kompensowana. Na przykład: w bilansie należy osobno pokazać należności oraz zobowiązania z tytułu dostaw i usług, nie można pokazać tylko różnicy pomiędzy nimi.
Świetnie wytłumaczone, pozdrawiam !